بی شک معلمین و فرهنگیان قشر آگاه و محروم ایران هستند که بیشترین ظلم و نابرابری در حق آنها می شود. بر خلاف هر کشوری که به طبقه معلم و فرهنگی بهترین امکانات و مزایای تعلق می گیرد تا بتوانند به فرزندان آن خاک وبوم با خیال راحت و بدون دغدغه خدمت و آموزش بدهند.
معلمان ایران همچون کارگران از هیچگونه مواهب و مزایایی برخوردار نیستند و همواره شرمنده خانواده و فرزندان خود می باشند. رابطه معلمین با کارگران رابطه ویژه ایست و همدردترین اقشار به کارگران هستند و در سالهای سیاه آخوندی این همدردی ابعاد ویژه ای به خود گرفته است.
معلمان میهنمان با اراده و خیزش خود متحد شده و به میدان آمده و حق خود را مطالبه کردند. در روز ۲۹بهمن۹۳ و ۳اسفتد۹۳و ۱۰اسفند۹۳ و ۲۷فروردین ۹۴ که در روز ۲۷فروردین ۹۴ جنبش اعتراضی معلمین وارد فاز و مرحله جدیدی شد.
خبرها حاکی از آنست که معلمین برای روزهای آتی برای گرفتن حق خویش برنامه دارند.
جای آن دارد که همه اقشار و تشکلها از معلمین میهن مان با تمام وجود حمایت کنند.
ما در کانون کارگران متحد به نوبه خود به همه معلمان میهنمان درود می‌فرستیم، از تلاشهای پیگیرانه و جنبش اعتراضی حق خواهانه‌شان تقدیر می‌کنیم و با تمام وجود از آنها حمایت می‌کنیم.
گسترده‌تر باد اتحاد معلمین و کارگران.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر